Met Stad en Ziel Podcast

Aflevering 6: Met Stad en Ziel - Janine Hoogenraad ( Echt Sjaan )

April 02, 2021 De Stadsbeweging
Met Stad en Ziel Podcast
Aflevering 6: Met Stad en Ziel - Janine Hoogenraad ( Echt Sjaan )
Show Notes Transcript

Gast: eigenaresse Janine Hoogenraad van kledingwinkel Echt Sjaan

Bijdragen aan een betere wereld op lokaal niveau, dat is wat Janine Hoogenraad doet met haar winkel 'Echt Sjaan' in Zwolle. Ze verkoopt en maakt eerlijke kleding en denkt over elk aspect van haar bedrijf na. Ze heeft een passie voor mooie kleding en stoffen en wil met haar winkel en webshop de wereld een beetje mooier maken. Dat doet ze al vijf jaar vol overgave. De overtuiging van een eerlijke wereld zit in elke vezel van Janine. Toch blijft ze heel bescheiden en wil ze met haar kleding het liefst anderen inspireren.

00:00:00
Aan de slag met een wereld probleem op heel lokaal niveau, dat is wat Janine Hoogenraad doet met haar winkel Echt Sjaan in Zwolle. Ze verkoopt en maakt eerlijke kleding en denkt daarvoor over elk aspect van haar bedrijf na. Vanuit een passie voor naaien, mensen en de wereld mooier maken, runt ze nu vijf jaar haar winkel en webshop in deze aflevering van met stad en ziel zie en hoor je dat Janine haar boodschap voelt in alle haarvaten het niet van de daken schreeuwt, maar inspireert door gewoon te zijn.

00:00:34
Want Janine jij hebt een hele groene winkel, of duurzaam of verantwoord of sociaal of van alles een beetje.

00:00:42
Ja, het is maar net…

00:00:44
Dynamisch.

00:00:45
Ja, ja, nou allemaal, ja, ik heb een winkel in eerlijke kleding en dat nou zei ik zo straks al tegen jou, want dat is een beetje een lastig begrip om uit te leggen aan mensen. Want ja, eerlijke kleding, daar kan je van alles onder verstaan: Hetzelfde is met duurzaamheid. Ik vond een duurzame kledingwinkel ook eigenlijk het begrip niet helemaal dekken. Dus nou ja, daarom heb ik gekozen voor eerlijk, omdat ik vond dat dat misschien beide aspecten die ik doe iets meer laat spreken dan alleen een duurzame winkel. Het woord duurzaam, zeg maar.

00:01:19
Ja, ja en hoe heet je winkel?

00:01:21
Echt Sjaan.

00:01:24
Waar komt dat vandaan?

00:01:25
Nou, mijn voornaam is Janine maar in de in de volksmond zeg maar eigenlijk onder vrienden heet ik Sjaan. Zo word ik eigenlijk echt al jaren genoemd. En toen ik nou ja, in 2013 met mijn eigen bedrijf begon, toen kwam natuurlijk eerst het hele stuk van planvorming ook. En wat wil ik dan gaan doen? En eigen kwam daar gewoon uit van, ja, dat is echt iets voor Sjaan en zo is het ontstaan.

00:01:49
Zo gingen jullie gesprekken daarover ook?

00:01:51
Ja, ook, ja, ja, en eigenlijk inderdaad van ja, de Echt Sjaan zegt iets over dat het een product is wat echt bij mij past. Maar nou ja, op een gegeven moment ben ik natuurlijk een winkel begonnen, dus in de, in de aanloop daar naartoe heb ik heel erg getwijfeld van ga ik die naam houden, want het is best wel, roept soms ook vragen op en mensen vinden het soms ook een beetje apart of Amsterdams klinken. Dus toen dacht ik: ja, wat doe ik daarmee? Maar inmiddels had ik best wel al een naam opgebouwd binnen Zwolle en vond ik dat ook jammer om los te laten. En ook in het kader van het ja idee van duurzame kleding vond ik het woord ‘echt’, zeg maar ook wel passen bij een stukje echtheid authenticiteit zeg maar. Dus heb ik er wel voor gekozen om die naam te houden.

00:02:38
Ja, want dat duurzaamheid, heel veel bedrijven hebben het erover, heel veel mensen hebben het erover. Is dat iets wat je altijd al belangrijk heb gevonden, of zie je vooral een soort kans in de markt waarin je zegt van ja, daar moet iets mee.

00:02:50
Ik heb dat in de jaren voordat ik mijn winkel begon, is mijn interesse daarvoor gegroeid. Ik ben op een gegeven moment wel boeken gaan lezen over de kledingindustrie mede doordat ik ook zelf kleding maakte, merkte ik van: hé, ik koop mijn stoffen ergens in. Waar komen die stoffen dan vandaan? Waarom is dat gewoon katoen? En er is ook biokatoen wat is dan het verschil dus eigenlijk door mijn eigen interesse, ook in mooie stoffen, kwam ik een beetje in dat hele spectrum van waar komt dat nou van? En nou door het lezen, me inlezen in dat thema kwam ik er gewoon achter van he, dat zit echt, wat zit de wereld ontzettend raar in elkaar? En ja, was het ook wel mijn verlangen om daarin het anders te doen eigenlijk. En dat is langzaam gegroeid. En dat begon dus met het feit dat ik zelf mijn de stoffen die ik gebruikte voor de kleding die ik maakte, van biokatoen inkocht nou, dat had best wel consequenties want dat betekent op dat moment dat mijn inkoopprijs bijna verdubbelde maar voor mij was dat gewoon wel een stap waarin ik dacht: ja, ik ik zie daar gewoon en kansen in, omdat ik denk dat meer mensen dit waarderen, maar ook vooral omdat ik gewoon vond dat ik niet meer wegkwam met een ander alternatief voor mezelf. Ik kon dat niet meer verantwoorden.

00:04:10
Omdat je er al zoveel over wist? Of waarom kon je dat niet meer verantwoorden?

00:04:14
Nou, omdat ik, omdat ik vond dat als je eenmaal weet wat er inderdaad speelt in de kledingindustrie dan is dat heeft mij gewoon aangegrepen en ik ik kon niet voor mezelf dan verantwoorden van hé, ja, ik weet dat nu, maar ik blijf toch gewoon lekker m’n kleding of mijn ja m’n eigen kleren, maar ook de kleding die ik maak, van stoffen maken, waarvan ik eigenlijk weet dat het schadelijk is voor het milieu, waarvan ik weet dat er mensen zijn die daar ziek van worden omdat ze werken met chemicaliën. Nou ja, noem maar op. Dus ja, zodoende dacht ik, nee, dat is niet meer wat ik wil.

00:04:50
Want als je in de meest vervuilende businesses kijkt, dan staat kleding altijd heel hoog.

00:04:56
Ja, op nummer twee.

00:04:58
Wat staat er op nummer één?

00:04:59
Verkeer denk ik.

00:05:01
Autoindustrie en ja, zeg maar algemeen, ja, vervoer.

00:05:06
Maar kun je dat dan toch met een goed gevoel doen of zeg je: is het minder vervuilend of kan het echt goed worden? Kan het?

00:05:14
Ik denk dat onze mate van consumeren, dat dat bepaalt in hoeverre het goed kan worden, want ik denk dat wij in de afgelopen, nou 50 a 100 jaar steeds meer zijn gaan consumeren en dat ook al koop jij 100 procent duurzaam, dat als jij elke drie maanden een nieuwe garderobe aanschaft dat jouw ecologische voetafdruk zeg maar, nog steeds vrij groot is. Ik denk wel dat er zo langzamerhand wel steeds meer technieken zijn die echt de natuur zeg maar gewoon ja, nihil schaden zeg maar, maar ik weet niet of het 100 procent kan, omdat je toch ook te maken hebt met grondstoffen die je nodig hebt. Dus het blijft zo. Dat biokatoen bijvoorbeeld is gewoon het, het is minder uitputtend voor de boden. Maar dat blijft wel zo, dat je dat het een een arbeids en ook sowieso een intensieve plant is om te laten groeien en dat het alsnog best wel wat water nodig heeft.

00:06:14
En dat zal dus altijd zo blijven?

00:06:16
Ja, ja.

00:06:17
Wat ik benieuwd ben, want je begint dan een winkel in Zwolle, wat natuurlijk een kleine winkel is, en als je iets in de wereld wil veranderen, heb je soms de indruk dat je heel groot moet zijn.

00:06:25
Ja.

00:06:26
Heb je het gevoel dat je een vuist kunt maken, of dat je er een beetje ja invloed op hebt of dingen naar je hand kunt zetten?

00:06:32
Ik ja, dat denk ik wel. Ik denk namelijk dat voor binnen Zwolle dat het feit dat mijn winkel er is voor heel veel mensen die met dit thema bezig zijn, een enorme uitkomst is.

00:06:45
Want d’r is verder niet zoveel?

00:06:47
Nee, d’r is in Zwolle eigenlijk verder. Nou ja, geen één winkel die hetzelfde concept heeft, zeg maar en die voor mij is het altijd zo geweest dat ik de kleding die ik inkoop moet en duurzaam zijn, al zin dus of biologische grondstoffen, maar ook dat het gemaakt is onder eerlijke omstandigheden en die twee aspecten, die moeten in beide voorkomen. En het is niet zo van oh, dit merk doet wel iets duurzaam, maar hé, die de mensen die dat hebben gemaakt, ja, die hebben waarschijnlijk niet echt een goed loon gehad, vind ik gewoon geen optie en d’r zijn wel heel veel winkels die zeggen: ja, we hebben hé een merk van met duurzame stoffen, maar dan weet je nooit in welke fabriek het is gemaakt, bijvoorbeeld. Dus dat is voor mij om even terug te komen op jouw vraag. Dat is waarin ik zeg maar het verschil wil maken en ik geloof dat daar best wel mensen zijn die daar graag in ondersteunen. En dat merk ik ook, want anders had ik niet meer bestaan, denk ik, ja en doet het iets op wereldschaal ik weet het niet, maar ik denk ook ik hoop dat over een aantal jaren dat mijn winkel niet meer nodig is, dat het gewoon zo is dat je dat grote bedrijven ervoor kiezen om kleding in te kopen die op deze manier wordt gemaakt, waardoor het niet meer nodig is om om dit concept te moeten voeren. Zeg maar, dat zou het mooiste zijn, ja.

00:08:05
Maar even focussen op jouw winkel nu, want wat je dan wel doet, op jouw schaal en in omgeving Zwolle, jij gaat best wel ver met alle aspecten waarin je daar op een eerlijke manier over na probeert te denken in je eigen winkel, toch? Zou je daar iets meer over kunnen vertellen?

00:08:25
Ja, misschien kan je me een klein beetje helpen in welke aspecten ik dan moet denken?

00:08:31
Er is zoveel.

00:08:32
Nou, misschien kan, ja, zou ik het je dan anders vragen. Er zijn heel veel mode zaken die voor de coronatijd heel veel kleren hadden gekocht. En nou ja, die orders zijn dan nu bijvoorbeeld geannuleerd omdat mensen niet meer naar de modezaken gingen, maar volgens mij heb jij dat proces wat anders doorlopen.

00:08:58
Ja, dat klopt, ja, dat zijn inderdaad keuzes waarin ik vind dat je als bedrijf en als mensen daar gewoon over na moet denken van hé, wat? Wat is de consequentie van mijn keuzes? Als ik ervoor kies om een collectie te cancellen dan betekent het dat de mensen die dat gemaakt hebben die collectie ligt namelijk al klaar dat die mensen niet betaald worden, want hun bazen hebben gewoon simpelweg geen geld om die mensen te betalen, of ze het nou willen of niet, de kledingmerken die daar schuldig aan zijn en dat zijn er nogal veel op het moment, die hebben daar niet zo’n last van, want die zeggen gewoon: ja, wij gebruiken onze positie. En als jij, als jullie ons volgend jaar niet meer wil leveren, ja, prima, dan gaan we naar iemand anders. Ik vind dat gewoon ja, uit maatschappelijk oogpunt gewoon echt niet kunnen, uit menselijk oogpunt niet, en ik heb gewoon al die tijd gekozen om ja, mijn eerste prioriteit was toen de hele coronacrisis begon, om gewoon mijn rekeningen te blijven betalen, om ervoor te zorgen dat ja uiteindelijk aan het einde van die keten, dat die mensen gewoon tot ja hun recht komen, zeg maar, en een fatsoenlijk loon krijgen, ook al zitten we in een crisis en daar kunnen die mensen ook niks aan doen. En je ziet juist dat er bij heel veel bedrijven eerst aan de voorkant wordt gekeken van hoe kunnen wij hier het beste uitkomen in plaats van dat er gedacht wordt van hoe kunnen wij ook zorgen dat onze toeleveranciers hier doorheen komen? En dat is gewoon ja. Ik vind dat er ook iets dat past, denk ik, binnen mijn bedrijf. Gelukkig zijn mijn leveranciers daarin ook, denken ontzettend mee en hé zijn ook wel coulant in als het even niet lukt. Maar voor mij is dat gewoon wel echt een grote prioriteit geweest. Nog steeds, ja.

00:10:43
Wat doe je dan met al die kleding die nu is binnengekomen, maar die je door vanwege Corona niet kwijt kon, die je niet hebt kunnen verkopen?

00:10:50
Nou, ik, ik had het geluk dat ik niet zo heel groot had ingekocht voor dit seizoen. Dus ja, daar zat mijn eigen luck, zeg maar even voor bedrijfstechnisch gezien, dat is er niet zo heel erg veel restant. Maar het voordeel voor mij is ook dat ik kleding verkoop die volgend jaar gewoon nog net zo goed verkocht kan worden. Dus ik werk niet heel erg met seizoenen. Ik werk vaak met kleding die je meerdere laagjes kan dragen. Of als het echt een winters artikel is, dan gaat het wel in de uitverkoop omdat ik op een gegeven moment gewoon m’n magazijn vol heb liggen en denk ik, ja, dat is ook dood kapitaal, dus soms wil je d’r ook gewoon wel graag vanaf, maar dat is altijd een beetje zoeken. Maar ik, ja, ik vind wel dat er ook heel veel kleding, dat het niet in waarde verliest, dus daar, ja, daarin laat ik ook gewoon zien van ja, volgend jaar is dit kledingstuk nog net zoveel waard en hang ik het met alle liefde gewoon weer opnieuw in de winkel.

00:11:48
Want is ja, is dat ook een beetje de tegenstander van dat hele duurzaamheid, dat mode, gevoeligheid dat er elk kwartaal ja iets nieuws in de mode is, waardoor je weer achterloopt met je huidige kleding? Voor je gevoel is dat ook een beetje waar je dan tegen aan het vechten bent, dat het ja, tijdlozer moet zijn. Is dat eigenlijk het grootste gevecht van de modebranche om duurzamer te worden?

00:12:09
Ja, dat ik denk wel dat dat een groot gevecht is, zeker ook omdat je aan de ene kant, als je als duurzaam merk zeg maar alleen maar basics bijvoorbeeld gaat aanbieden. Dan zijn mensen na twee basics een keer uitgekeken op wat jij aanbiedt en bied je alleen maar seizoens kleding aan. Dan is inderdaad het nadeel dat je daar volgend jaar gewoon niet meer in die bloemen jurk gezien wil worden, bij wijze van spreken of in dat type bloementjes jurk, dat is altijd een lastigheid is voor mijzelf ook lastig, want ik probeer daarin altijd een beetje een mix te vinden in en goeie basics, en wel seizoensartikelen want als je dat niet aanbiedt dan komen mensen op een gegeven moment ook niet meer. Maar dat is best lastig. Ja, want dat betekent dus daarom dat ik inderdaad wel uitverkoop hou en dat als je een basic collectie zou hebben, zou je dat niet hoeven doen. Maar goed, ik ben niet perse helemaal tegen uitverkoop maar het nadeel van uitverkoop is dat je eigenlijk laat zien, vind ik, dat je een signaal afgeeft dat de kleding minder waard wordt. Zeg maar, en dat, ja, dat is altijd in de duurzame wereld een beetje een discutabel punt.

00:13:19
En de plek waar je zit, want je zit niet in de binnenstad, je zit wel heel dicht bij de binnenstad, maar wel in een in een retail straat in Assendorp. Ben je daar ook nog bewust gaan zitten?

00:13:32
Ja, ik heb toen ik met de winkel begon, heel erg gekeken naar een locatie die goed bereikbaar was. Ik geef ook naailes in de winkel. Normaal gesproken nu natuurlijk niet, maar ik nou, ik geef dus best wel veel naailes en mensen komen dan met hun naaimachine en hun al hun spullen, zeg maar een hele hebben en houden de winkel in, en dat betekent dat veel mensen met de auto komen.

00:13:53
Dat kan niet achter op de fiets.

00:13:55
Nee, niet iedereen red dat op de fiets, laat ik het zo zeggen, dus veel auto’s die dan komen en als je dan in de binnenstad zit, is dat gewoon heel erg lastig met de zware naaimachine en spullen. Dus dat was voor mij een reden om niet in de in de binnenstad te willen zitten. Een tweede reden was ook dat ik in de straat waar ik nu zit, in de Assendorperstraat, dat er heel veel speciaal zaken zitten, dus dat je eigenlijk met heel veel kleine ondernemers bij elkaar zit, wat echt wel een prettige sfeer geeft en ook een heel erg een. Een een ons kent ons. En ja, je bent echt gewoon goeie buren van elkaar en da’s toch heel anders dan als je met meerdere ketens bijvoorbeeld in een in een winkelstraat zit. En daarbij is veel dat de huur gewoon een stuk lager is dan als je ja op een a-locatie zit. Dus maar ik ben heel achteraf gezien, echt nog veel blijer dan wat ik had kunnen denken om in deze wijk terecht te komen. Ja, ja, want het is gewoon ook zo dat je in een wijk heb je echt de steun van de mensen die er wonen ook wel nodig, zeg maar, en zeker in deze tijd, en ik merk gewoon dat dat heel erg zo is, dat de ook de mensen die in, Assendorp wonen, het concept gewoon heel erg dragen.

00:15:01
Ja, en is het nu dat de zon dan zo lekker schijnt, dan is het ook gezellig voor je winkel zitten?

00:15:06
Ja, klopt, ja hoor, ja.

00:15:08
Iedereen, net als bij de lente in de bol?

00:15:10
Ja. Ja, en ik zit natuurlijk naast de snackbar en die verkopen ijsjes, dus het is sowieso altijd bij mij voor is het altijd gezellig als het mooi weer is.

00:15:18
Ja, leuk.

00:15:20
En heel wat anders. Als ik naar de winkel ga en ik koop kleding, dan ontkom je er bijna niet aan dat er op kleding het woord bio staat of duurzaam. En toch heb je alle reden om daar dan toch aan te moeten twijfelen. Heb je tips, zeg maar dat als ik in de winkel loop, waar moet ik dan op letten? Hoe ontdek ik of kleding goed is of niet goed is, of iets vooral marketing is of echt gemeend waar zie ik dat aan?

00:15:41
Nou, er zijn een aantal dingen waar je op kan letten. Één daarvan is een keurmerk. Je hebt in een duurzame kleding heb je een aantal keurmerken die worden gehouden voor, nou ja, voor het type of type stof of het hoe het gemaakt is. Je hebt onder andere het GOTS keurmerk en dat staat voor Global Organic Textile Standard. En dat is een organisatie die eigenlijk onafhankelijke keuring doet. Dus een bedrijf kan hun vragen van joh: hé, wij willen daar graag voor in aanmerking komen. Nou, dat is een heel ingewikkeld proces, maar zij doen bijvoorbeeld ook onaangekondigde controles in fabrieken. Dus wat zij eigenlijk garanderen met dat keurmerk is dat a: de vezel biologisch moet zijn, maar dat b: de arbeidsomstandigheden en het loon van de mensen die het gemaakt hebben ook goed moet zijn. Dus eigenlijk die beide aspecten die ik ook in mijn winkel heb, die zitten in dat keurmerk. Je komt er niet mee weg als je zegt van ja, die mensen, die redden zich wel, maar we hebben wel hele mooie stoffen bijvoorbeeld. Dat is gewoon niet voldoende. Nou ja, dat is dus ook best wel een strenge keuring, zeg, maar je krijgt dat keurmerk echt niet zomaar. Je ziet daarin dus ook een groot verschil in bedrijfsvoering, zeg maar, als je dus een bedrijf hebt, wat het GOTS keurmerk heeft, dan is dat eigenlijk over de gehele linie altijd bezig met duurzaamheid. Je ziet weinig bedrijven waarbij een klein deel van de collectie GOTS gecertificeerd is, omdat dat dat vaak dus als jij in een nou ja, een reguliere kledingwinkel zeg maar een shirtje van biokatoen koopt, dan is dat dus vaak wel gemaakt in dezelfde fabriek als waar alle andere kleding wordt gemaakt, waarvan het maar zeer de vraag is wat de omstandigheden zijn geweest. Daar is het een verschil, dus in a: inderdaad een keurmerk. Je hebt dan ook nog het fairtrade logo of keurmerk. Fairtrade wordt eigenlijk ook wel steeds meer gebruikt. In kleding is nog even een graadje moeilijker te krijgen dan dat GOTS certificaat maar nou ja, dat is één van en je hebt nog een aantal andere, iets kleinere, redelijk nieuwe keurmerken die in ieder geval iets zeggen over de stof. Maar goed, ik ja, de kleding die ik in mijn winkel verkoop is dus eigenlijk allemaal GOTS gecertificeerd dat is dus iets waar je op kan letten. Wat je ook kan doen is bijvoorbeeld op een website van een kledingmerk kijken van he, wat doen zij met duurzaamheid? Daarbij moet je als consument nogal scherp zijn op dat het niet een heel mooi verhaal is met een hoop bombarie maar dat onderaan de streep het streven is dat er duurzaam wordt gewerkt bijvoorbeeld.

00:18:20
Of steeds duurzamer staat er dan vaak. Greenwashing.

00:18:22
Ja, ja. Juist ja, het woord greenwashing inderdaad, het feit dat mensen, dus dat bedrijf, zich voordoen als ontzettend duurzaam, omdat zij het voornemen hebben om in 2030 een keer met biokatoen te beginnen, bijvoorbeeld. Dat is iets waar je als consument behoorlijk ja doorheen moet lezen. En dan zeg ik altijd van ja, kijk naar gewoon wat er op dit moment op dat niveau gebeurt.

00:18:46
Ik denk je gaat dan zeggen, denk ik altijd: koop gewoon bij mij, want ik heb het gewoon al goed over nagedacht.

00:18:52
Scheelt een hoop gezoek op het internet.

00:18:54
Dat zou ik iedereen willen aanraden inderdaad.

00:18:58
Is wel een omslachtig antwoord dan eigenlijk?

00:19:01
Ja, ik ben te bescheiden. Nee, ik, dat is wel de reden waarom ik heb gezegd. Ik wil niet dat klanten zich bij mij nog in de labels moeten gaan kijken en zich druk maken om. Is dit nou wel of niet duurzaam? Want dat merkte ik dus in mijn eigen zoektocht naar duurzame kleding, dat het onwijs frustrerend is als je in een winkel komt en dat je eigenlijk bij alles wat je leuk vindt, eerst moet kijken waar is van gemaakt, hoe zit het in elkaar? En ja, dat maakt het gewoon een stuk minder leuk. En ook, ja, geeft niet echt een goed gevoel, zeg maar.

00:19:30
Ben je ook wel eens gewisseld van merken daardoor?

00:19:33
Niet door hun standpunten maar wel door dat iets niet helemaal goed liep, bijvoorbeeld dus dat ikzelf dacht oh dit is supertof maar nou ja, oké, ja, niet iedereen vindt dat blijkbaar.

00:19:44
Ik was de enige.

00:19:45
Ja, ik was de enige inderdaad. Nee en dat, ja, er zijn wel merken, die waarvan ik heb gezegd van hé, ik vind toch dat zij daar onvoldoende duidelijkheid in geven, bijvoorbeeld, hé dus die wel konden zeggen van nou, wij werken met een GOTS certificaat of dit is maar bijvoorbeeld een deel van de spullen niet helemaal bio hadden. Dan heb ik wel op een gegeven moment daar de scheidingen gemaakt van ja dat gaan we dus niet meer doen, ja, ja.

00:20:12
Zou je misschien ons ook eens mee kunnen nemen in hoe je zo bij deze winkel terecht bent gekomen om dit te gaan doen? Was dat altijd al je droom?

00:20:23
Het is wel altijd mijn droom geweest om een winkel te beginnen, alleen wist ik zelf nog niet zo goed wat. Dus dat moest eerst nog even uitgezocht worden en ik, ik ben zelf heel creatief. Dus ik had ook. Nou ja, ik had eigenlijk allerlei hobby’s ik vond schilderen heel leuk en ik vond klussen heel leuk en ik vond iets met naaien heel leuk. Dus ik dacht: ja, oké, wat gaan we daar nou van maken? En ja, door mijn passie voor zeg maar mooie stoffen en kleding is eigenlijk wel het idee ontstaan van hé, maar daar zou ik echt wel graag iets mee willen. En daarin zag ik wel, he, wat jij zo straks ook vroeg, daar zag ik wel een gat in de markt. Daar heb ik het niet voor gedaan, maar ik zag op dat moment wel van: hé, er zijn geen opties voor wat ik zelf eigenlijk graag zou willen.

00:21:06
Maar heb je ook een opleiding gedaan om een modeopleiding of?

00:21:11
Nee, nee, nee, ik heb zelf SPW gedaan en daarna PABO en eigenlijk een beetje altijd de sociale kant interessant gevonden. Maar tegelijk merkte ik dus ook van: ja, dat is het niet helemaal. Ik heb ook altijd geroepen tijdens mijn opleiding van ik ga twee dagen voor de klas en dan ga ik voor de rest gewoon lekker m’n eigen bedrijf beginnen. Nou, en uiteindelijk is dat dus doorgeslagen naar helemaal mijn eigen bedrijf. En ja, dat is dus eigenlijk zo ontstaan, omdat ik begon met toen even terug naar waarom ik begonnen ben met mijn eigen bedrijf, is dat ik dus merkte van nee, ik wil gewoon graag iets doen, met kleding maken, vind ik superleuk toen ben ik begonnen met trouwjurken om maar met het moeilijkste te beginnen. En nou lesgeven, nou, en die twee componenten vond ik heel leuk, a: creatieve en b: je het overdragen en zeg maar ook het het menscontact zeg maar.

00:22:04
Trouwjurken ook, hé. Ik heb een naaimachine nu al een tijdje, omdat ik dan in Corona dacht ik ook van nou, misschien moet ik dat ook eens een keer zelf proberen. Stof gekocht. Ik denk dan maak ik een flared broek. Dat is zo makkelijk als wat.

00:22:16
Dus vierkant, toch? Of niet?

00:22:17
Met zo’n uitlopend kruis is dat. Ja, nou, de stof ligt nog steeds in de kast.

00:22:23
En de naaimachine zit nog niet in het stopcontact zeg maar.

00:22:28
Dat is echt als wel een jaar geleden, dus een trouwjurk nou, petje af!

00:22:33
Ja, dank je. Ja ik ben dan altijd wel van de uitdagingen en ik heb dus geen opleiding gedaan, dus voor mij was dat ook wel van ja, kan ik dat dan wel, ja, ik denk het wel, dus ik ga het gewoon proberen, zeg maar en ja dat lukte een paar keer en toen dacht ik: nou, dan kan ik dat misschien ook wel gewoon wat vaker doen. Maar goed, ik merkte dus wel dat ik eigenlijk, toen ik een aantal van die jurken had gemaakt, dacht ik wel, oh ja, toch vind ik het wel een beetje veel op elkaar lijken als je dan een aantal trouwjurken hebt gemaakt en het is best wel een lang proces. Ik hou eigenlijk wel van heel resultaatgericht werken, dus gewoon korte projecten. En toen, ja, ben ik daar eigenlijk meer een beetje de switch gaan maken naar kinderkleding ik werkte op dat moment ook parttime in een winkel waar kinderkleding onder andere verkocht werd en daar vond ik ook een plek waar ik dat dus mocht verkopen. Dus ja, toen kwam alles een beetje bij elkaar en toen dacht ik: oh, maar dit is wel super leuk en ik kan nu echt een soort van collectie maken. Nou ja, dat is zo uitgegroeid in ja, dat ik toen dacht, ik zie het eigenlijk wel zitten om dat voor mezelf te beginnen, mede ook omdat ik nou ja in zoek toch naar waar kan ik dan duurzame kleding kopen? Zelf niet helemaal eruit kwam en ja, toen heb ik die combinatie opgezocht van kan ik dan niet mijn eigen collectie in m’n eigen winkel verkopen en daarbij duurzame kleding verkopen?

00:23:51
Dus een heel groot deel van wat er in de in je winkel verkocht wordt, maak je ook zelf?

00:23:57
Ik denk in totaal, zeg maar, is het nu zo’n 10 procent, dus dat is vrij weinig van de kinderkleding als je dat dan weer uitdrukt in procenten, is het denk ik nou 40 procent, maar het merendeel van de kleding is gewoon ingekocht de dames en heren, kleding is gewoon ingekocht omdat ik onvoldoende tijd heb om alles zelf te maken, sowieso en het ook een stukje continuiteit biedt. Dus als ik een periode gewoon wat minder inspiratie heb of wat minder eraan toe komt doordat de druk is in de winkel, moet het niet zo zijn dat in één keer die winkel helemaal leeg is. Dus het is voor mij altijd een aanvulling geweest en ja, ook dat vond ik gewoon wel belangrijk dat het niet een moeten is van oh, ik moet zoveel maken om die om die winkel te kunnen vullen.

00:24:41
En als je het dan hebt over duurzaamheid, dan is het beeld nog weleens dat je of goed voor jezelf zorgt of goed voor de wereld. Dus ondernemers die duurzaam zijn, dat dat heel moeilijk is om er iets aan te verdienen, zie jij die tegenstelling ook zo? Of zeg je van nou, het lukt me steeds beter om dat balans tussen die twee te vinden?

00:24:58
Ik heb het nooit heel belangrijk gevonden, dus ik denk dat ik altijd dacht: ja, als ik gewoon mijn rekeningen kan betalen vind ik het helemaal prima en ik haal er een klein salaris uit. Ik was dat ook heel erg gewend, ook in de eerste jaren van m’n ondernemerschap dus voor mij was dat niet zo. Ik vind geld verdienen gewoon niet zo heel interessant. Maar het is wel fijn om te hebben en het is ook niet fijn om het niet te hebben, zeg maar, en dat merk je ook in tijden van Corona dat je daar over na gaat denken.

00:25:23
Dat het wel handig is.

00:25:24
Juist. Ja, en ook wel van op een gegeven moment heb ik wel de balans gemaakt van: ja, hoeveel heb je ervoor over om zeg maar vijf, zes dagen in de week te werken en er zo weinig eigenlijk materieel gezien aan terug te verdienen? En is het dat dan wel waard? Voor mezelf? En nou, daar heb ik wel best wel een tijdje over nagedacht en ook wel iets andere keuzes in gemaakt, dus wel gezegd, op een gegeven moment van ja of het nou wel of niet kan, ik ga nu toch wel even iets meer prioriteit stellen aan het feit dat ik gewoon wel elke maand een salaris eruit kan halen. Ja, en dat blijft een zoektocht, want het is echt niet zo dat ik gewoon er maar uit kan halen wat ik, wat ik wil, maar dat is ook niet wat ik zelf ambieer, dus, nee, maar goed, het ja is best wel lastig. Ik werk ook niet met personeel. Ja, ik heb één, een zaterdag, kracht, zeg maar, en nou, zij heeft nu eigenlijk al een hele tijd niet gewerkt. Dat is een nul urencontract maar goed, Normaal gesproken werkt ze dan regelmatig op zaterdag.

00:26:29
Vanwege Corona heeft ze niet gewerkt?

00:26:31
Ja, klopt, ja, en dat zijn dan ook keuzes die je moet maken van hé, hoe hoe ga ik dat dan doen? Ja, financieel lukt dat dan even niet naar. Voor haar was dat geen wereldramp want anders had ik dat misschien ook anders gedaan. Maar ja, je wil gewoon daarin voor je personeel kunnen zorgen en voor mij is dat dus ook altijd een reden geweest van ja, als ik dat niet kan waarborgen, neem ik geen personeel aan. Dus ik, ja, tijd, technisch gezien zou ik het best wel graag willen om om er iemand bij te hebben. Maar financieel gezien zie ik daar gewoon niet genoeg stabiliteit in. Om dan te kunnen zeggen: ja, ik kan jou altijd op tijd je salaris aanbieden en voor mij is dat dan dus geen optie.

00:27:09
Dus jouw voldoening ik zit veel minder in het financiële resultaat, maar veel meer in de beweging die je probeert op gang te krijgen.

00:27:14
Ja, ja, klopt, ja, ja, ik heb altijd wel gezegd dat mensen vragen, soms ook wel kan je dan wel een beetje rondkomen ik kan ik haal er een salaris uit, maar het is niet zo dat je hier rijk van wordt van deze business en ik denk eigenlijk dat niemand die een dergelijke winkel begint, het idee heeft om daar rijk van te worden.

00:27:31
Nee, want grote organisaties schermen daar vaak wel een beetje mee en één keer alles duurzaam. Dat is heel moeilijk, want we zijn er niet op ingericht, dus het zijn langzame stapjes. Luister je dan naar zo’n bedrijf en zeg je: ja, ik snap wel dat ze daar rustig aandoen en dat dat moet komen. Of zeg je van nou, ik vind dat eigenlijk te makkelijk?

00:27:48
Ik vind het ook vaak makkelijk. Ja, ik zeg niet dat het te makkelijk is, maar ik denk wel dat de lastigheid is nu dat maatschappelijk gezien ligt er heel veel druk op grote bedrijven, dat er meer met duurzaamheid wordt gedaan en daarin zie je dat sommige bedrijven daar heel proactief in zijn en supergoede keuzes maken. Maar je ziet ook bedrijven die dus inderdaad van die vage in vaagheden spreken en allemaal, wij willen graag dit en dat maar er gebeurt weinig en ik vraag me dus soms wel af van: ja, is dat echt niet mogelijk? Of is dat ook gewoon omdat jullie onder maatschappelijke druk nu gewoon maar een mooi verhaal proberen te brouwen van wat je eigenlijk aan het doen bent. Want ja, het volgens mij is het niet zo dat je in één keer je complete marges kwijt bent op het moment dat je gaat voor bijvoorbeeld alleen biokatoen dat is niet dat verschil zit ‘m in inkopen echt niet in een halve marge of zo, hoe zeg je dat? Vijftig procent minder marge of iets dergelijke? Op die schaal zit het niet. En ja, dan kan je zeggen: sommige bedrijven werken misschien met kleine marges maar ik geloof ja, ik geloof het gewoon eigenlijk niet dat er daarin niet iets grondiger stappen gezet kunnen worden dan wat er nu gedaan wordt.

00:29:05
En je had het net ook al even over Corona en dat je dan keuzes moet maken. Hoe, wat, hoe ben jij die tijd ingegaan en wat? Hoe heb je dat? Wat heb je gedaan?

00:29:16
Ja, dat is wel grappig. Ik, toen ik begon, zeg maar of toen Corona begon, dacht ik eerst van oh. Ik ben heel benieuwd of de winkels gaan sluiten. Dat was natuurlijk vanaf vorig jaar maart best wel even een vraagteken maar ik ben altijd wel iemand die heel erg handelt en op intuïtie maar ook wel gewoon afwachten en even kijken wat er gebeurt. Ik, ja, mij maak je niet zo snel bang zeg, maar ik denk altijd, ik vind wel weer een manier om mensen te bereiken. En het grappige was dus toen, in de periode dat de mondkapjes eigenlijk allemaal verplicht werden, dat ik op een gegeven de vraag kreeg van ja van mijn klanten ook van: ja, kan je alsjeblieft mondkapjes maken, want ja, die dingen zijn allemaal van synthetische stoffen. Dat is gewoon hardstikke naar en zeker als je duurzame kleding koopt, wil je niet een mondkapje voor je gezicht, wat je de hele dag inademt met allemaal chemische troep. Dus er kwam heel veel vragen naar mondkapjes en toen ben ik eigenlijk afgelopen jaar ik denk honderden mondkapjes gemaakt en niet eens omdat ik dacht: nou, daar moet ik op inzetten. Dat is nu mijn nieuwe manier van geld verdienen, maar dat gebeurde eigenlijk wel een beetje per ongeluk. En het grappig is dus dat ik daardoor eigenlijk kon compenseren wat ik op andere fronten aan omzet miste.

00:30:28
Wauw.

00:30:29
Ja.

00:30:30
Gered door de mondkapje?

00:30:33
Wie had dat twee jaar geleden bedacht?

00:30:35
Ja, en in het begin vond ik het ook nog een beetje stom, want ik zei: ja, dat vind ik dan zo, dan voelt het alsof ik zeg maar dit doe uit commercieel oogpunt en ja, dat wil ik dan niet en ik wil niet het idee hebben dat mensen dat dan hier moeten kopen. Ja, totdat je op een gegeven moment merkt van ja, maar mijn klanten willen het wel. Dus ja, dan kan je heel veel kan je. Ik zeg altijd: ik werk op vraag en dan ga je nu nee verkopen. Dus toen zei ik, nee, dan gaan we dat maar gewoon doen. Ja.

00:30:57
Ja, heb je ook nog wel andere kleding uit je winkel kunnen verkopen?

00:31:01
Ja, zeker, ik heb eigenlijk vorig jaar, totdat de winkels sloten, een prima jaar gehad. Met de aanpassingen die er waren, merkte ik toch dat mensen wel bleven komen en ik denk dat dat ook het, mijn grote voordeel is dus dat je natuurlijk in de hele regio de enige winkel bent. En als mensen nou eenmaal duurzaam kopen, dan komen ze al gauw bij je uit. Dus die mensen blijven gelukkig komen, ja, en toch ook wat meer online gaan doen. Dus de webshop zorgen dat die goed gevuld was, zorgen dat je daarin, ja, wat meer mensen bereikt via Instagram een Facebook, ja, toch meer op die manier zorgen dat je onder de aandacht blijft en zeker in de periode dat ik dus helemaal dicht was, ja, moet je toch zorgen dat mensen wel even aan je blijven denken, ondanks dat je niet dagelijks op de loop zit van, op de looproute van mensen.

00:31:55
Ja, dat klinkt ook wel een beetje. Als ik dat zo hoor, dan hoor ik zoveel verschillende vaardigheden in één en dat hoort natuurlijk ook bij als je gewoon in je eentje een bedrijf hebt. Maar dat lijkt me ook nogal wat.

00:32:06
Ja, het was best een uitdaging en dat een winkel is altijd een uitdaging, denk ik, en het afgelopen jaar heeft echt hele andere dingen van mij gevraagd dan je vooraf denkt of kan inschatten ik denk dat ik, ja, je moet wat op een gegeven moment best wel een strijd was dat je elke keer na elke persconferentie denkt: oké, nou, gaan we dit weer doen? Oké, nou weer alles omgooien weer zorgen dat je oh, we kunnen weer afhalen oh ik mag weer bezorgen. Nou, zo ben je elke keer aan te anticiperen op wat er mag, in plaats van dat je bezig bent met wat drijft mij. En die twee moet je heel goed in de gaten houden dat het niet de balans uitslaat naar oké. Ik ben alleen maar bezig met mensen pleasen maar zelf loop ik helemaal leeg op het feit dat ik heel Zwolle af fiets en drie uur per dag op de fiets zit en die andere, drie uur met de webshop bezig ben om te zorgen dat alles voor elkaar is. Maar eigenlijk al mijn andere bezigheden moeten ook nog ergens in die dag gepropt worden. Dus dat was vooral de uitdaging.

00:33:09
En dan heb je nog niet eens achter de naaimachine gezeten?

00:33:11
Nee, want dus in die tien weken dat ik dicht was, heb ik minder gedaan aan zelf maken dan al die maanden daarvoor, en ik kreeg dus inderdaad heel vaak de opmerking: nou, je hebt nu lekker veel tijd om achter de naaimachine te zitten en dan dacht ik: ja, je moest eens weten hoe druk ik ben. Ja het is gewoon, het vraagt echt hele andere dingen.

00:33:30
Ja, ja, heb je ondertussen ook al wel weer een beetje na kunnen denken over toekomstdromen? Heb je die?

00:33:37
Ja, daar heb ik wel over nagedacht en ja, in wat voor mij gewoon toch wel heel duidelijk werd. De afgelopen tijd is alleen een webshop runnen op deze manier is gewoon echt niet mijn ding. Ik vind het ontzettend leuk om met klanten te adviseren. Mijn passie ligt gewoon echt bij kleding maken en bij mensen adviseren, in goede pasvorm in mooie spullen, zeg maar, en dat is wel wat ik hoop dat dat gewoon in de toekomst weer een keer gaat gebeuren is dat die winkel gewoon weer lekker open kan, want ik ben niet een winkel begonnen om te doen wat ik nu doe, zeg maar.

00:34:13
Nee, nee, nee.

00:34:14
Dus op dat gebied…

00:34:16
En zou je dan graag willen blijven wat je bent? Of zou je misschien ook nog wel groter willen worden, of anders?

00:34:21
Nou, daar heb ik heel veel over nagedacht, want dus vorig jaar was er ook een punt, vlak voordat Corona kwam, waarop ik eigenlijk nou daar serieus over nadacht. Van goh, zou ik niet uibreiden?

00:34:31
De Hudson’s Bay is…

00:34:33
Paar duizend vierkante meter, hé? Waarom niet?

00:34:36
Nee, ik zag zeker wel kansen.

00:34:37
V&D?

00:34:39
Ja, maar het is toen ik eerlijk ging kijken naar maar wat vind ik nou eigenlijk het allerleukst? Is kleding maken. En als jij in een winkel staat die drie keer zo groot is, dan heb je ook meer personeel nodig en ben je eigenlijk gewoon manager en ben je niet degene die achter de schermen lekker die kleding kan maken. Dan ben jij gewoon hele andere dingen aan het doen. Als ik iets niet leuk vind is zeg maar administratieve zaken, webshop vullen en dat soort dingen, en eigenlijk alles achter de computer. En dat is dan wel hetgeen waar je het meest mee bezig bent. En toen dacht ik: nou, misschien had ik dat gewoon wat eerder kunnen bedenken, maar ik denk niet dat dat een goed idee is. Nee, dus eigenlijk juist het, mijn ambitie ligt echt wel in meer mensen bereiken, meer kunnen aanbieden. Maar aan de andere kant merkte ik dus van: ja, maar dat kan ik niet in mijn eentje dragen, dan heb je meer mensen nodig die daarin bij je werkzaam zijn. Dat vraagt heel veel verantwoordelijkheid meer nog dan nu, om dat allemaal goed te doen. Ik ben een onwijze perfectionist dus ik vind ook dat ik dat dan allemaal goed moet kunnen. Ja, en dan is gewoon de afweging ook van, dan vraag je misschien gewoon iets te veel voor je, van jezelf.

00:35:49
En heb je misschien eerder een manager nodig dan?

00:35:51
Ja, misschien wel ja.

00:35:53
Een regiomanager.

00:35:56
Ja, inderdaad, ja, nee, dus toen voor mij was, is toen wel het besluit gevallen van: nou, ik denk juist dat de kracht zit in dat ik klein ben en daardoor het voor mij overzichtelijk is. Ja.

00:36:07
En waar ik nog wel benieuwd naar ben, hé, stel nou, dat gaat niet gebeuren, maar Lieke en ik ga met jou mee naar huis, dat misschien wel de meest gestelde vraag. Staat alles nou bij jou in het leven in het teken van duurzaam, eerlijk, verantwoord? Of is er ook een soort guilty pleasure waar je tegenloopt waarvan je zegt: ja, weet je wel?

00:36:22
Van die voorverpakte hamburgers?

00:36:24
Ja, weet je, daar kan ik niet afblijven.

00:36:29
Nou, dat vind ik dus best wel een lastige. Mijn man en ik eten best wel gewoon gezond en ik ben wel iemand. Ik heb heel lang zo’n groente tas gehad, omdat ik dan dacht: nou, dat is allemaal lokaal en biologisch en allemaal goed. En vervolgens bleef de helft van die groente tas verpieteren in de koelkast. Ja, en dat, toen dacht ik wel op een gegeven en zei ik, ja, ik hier, dit gaat dus niet, ik kan niet op die manier zeg maar dan dat doen. Dus er zit een stukje praktisch en er zit een stukje ideaal en daartussen zit ook een stuk soms van oké, hoeveel kost het, want helemaal bijvoorbeeld, biologisch eten is gewoon best wel duur. Ik maak daar een beetje een middenweg in voor mezelf. Ik vind het bijvoorbeeld met vlees. Ik ben zelf eigenlijk niet een grote vlees eter. Wij eten af en toe vlees. Ja, koop ik dan wel biologisch bijvoorbeeld, maar ja, in deze tijd van niet uit eten kunnen bestellen we ook wel regelmatig. Ja, hoe duurzaam is dat als je iemand laat komen en al die verpakkingen en al dat soort dingen? Ja is gewoon soms wel lastig.

00:37:32
Nou, we hebben in deze podcast reeks, de eerste gast was ook een horecazaak uit Zwolle en daar kan je naartoe om je eten op te halen met je eigen pan.

00:37:41
Oh ja.

00:37:41
Zonder verpakkingsmateriaal.

00:37:42
Nou dat is super leuk.

00:37:43
Ja, ja. Tof ja, ja, maar daarin is inderdaad hé, ideaal en praktisch is soms liggen ver uit elkaar en maar vind ik ook. Wat ik gewoon ook belangrijk vind, is dat je niet krampachtig wordt en dat er gebieden in je leven zijn die soms wat meer aandacht krijgen en soms even niet. Want ik heb ook gemerkt dat als je het allemaal goed wilt doen, dat het ontzettend vermoeiend kan zijn en ook demotiverend dan heb je sneller de neiging om er gewoon helemaal met de pet naar te gooien en te denken: ja, ik kan er niks aan veranderen. Dus laat maar gaan en daarin ook. Dat vind ik bijvoorbeeld ook op het gebied van kleding kopen. Als jij niet aan toe bent om zeg maar die stap te maken naar helemaal duurzaam of omdat jij het eigenlijk niet kan betalen, ja, dan ben ik de laatste die zal zeggen: ja, maar daar is iets mis mee. Ik denk namelijk dat het veel duurzamer zou zijn als iedereen af en toe eens iets duurzaams zou kopen, dan dat maar 2 procent van de bevolking duurzaam koopt en de rest helemaal niet, omdat ze denken: ja, het is een druppel op de groeiende plat, ik doe er niks mee en daarin zie ik dat. Daarin probeer ik naar mezelf ook een soort van mildheid te hebben van ja, alles wat je doet, draag bij, maar het is nou eenmaal zo dat we ook gewoon leven op deze aarde en daar wil je goed voor zorgen. Maar dat kan gewoon niet altijd op alle aspecten. Wij hebben ook een auto, zeg maar ja, die gebruik je ook niet onnodig, maar je gebruikt hem wel. Ja, dat is hé, dat staat op nummer één van de vervuilers ja. Kan je zonder? Ja, misschien wel, maar het is onhandig, ja.

00:39:21
Dus ik hoef niet naar jouw winkel toe met een soort schuld gevoel van oh. Wat heb ik aan voor kleren, weet je, iedereen is welkom. In elke stap die je zet, is er één en zo probeer je dat ook de benaderen?

00:39:30
Ja, ik vind dat namelijk wel heel belangrijk dat je daarin ook een soort van vrijheid mag ervaren van ja, alles wat ik daarin doe, is mooi meegenomen, ja, ja.

00:39:40
Leuk om je gedachten eens te horen, dat zet aan het denken! Ben jij ook aan het denken gezet Tom?

00:39:44
Ja, eigenlijk al een tijdje, maar dat wordt nu weer aangejaagd. Ik herken dat praktische punt, hé, dus wanneer is het praktisch noodzakelijk? En wanneer is het goed? Ik probeer ook minder vlees te eten en ik moet zeggen: de eerste paar maanden is dat een gevecht en op een gegeven moment merk je dat het eigenlijk geen gevecht meer is. Dus je merkt ook wel dat het een routine dingetje is waar je tegen vecht. Dus ja, heel erg herkenbaar en jij bent daar heel erg mee bezig, toch Lieke?

00:40:08
Ja, nou, als het over vlees eten hebt, ik ben zelfs acht jaar vegetariër geweest, maar bij mij werkte het dus juist weer heel bevrijdend toen ik dat niet meer moest van mezelf, dus ik herken dat. Ik doe het nu nog steeds. Ik eet nog steeds bijna nooit vlees, maar alleen het feit dat het ik het niet meer, nooit meer mag van mezelf. Dat vind ik, vond ik al een hele bevrijding. Maar inderdaad, ja, ik ben er wel veel mee bezig.

00:40:29
Ja, ik herken precies wat je zegt, want ik heb ook een tijd gehad dat ik helemaal geen vlees at, maar het kan ook een bepaalde krampachtigheid geven die niet perse heel prettig is, zeg maar ja.

00:40:41
Ja, en je kunt natuurlijk op heel veel manieren erover nadenken, zoals je ook aangeeft je kunt ook natuurlijk als je het over kleding hebt, ook tweedehands en ja, nou, er zitten zoveel kansen aan. Het is een heel ingewikkeld systeem. Ja, maar bedankt dat je ons mee wilde nemen in je hoofd.

00:41:00
Ja, graag gedaan, ja.

00:41:03
We vragen altijd aan het einde en nog even wat zijn je plannen voor de rest van de dag?

00:41:07
Oh nou, dat ligt een beetje aan hoe laat ik terug ben, maar ik moet eigenlijk nog wat dingen afronden op m’n werk.

00:41:13
Dat is ook een verzoekje aan jou Lieke, hè? Want vanuit duurzaamheid rijden jullie samen, dus ze wil direct terug.

00:41:19
Ja, ik geloof dat ik terug mag met de terrein, heb ik net gehoord. Nee, maar dat, ik ga nog even m’n werk afronden straks, en dan ga ik lekker naar huis en dan ga ik genieten van de zon, als het nog even kan.

00:41:30
Ook belangrijk, ja.

00:41:32
Vanavond nog even wandelen, dus gewoon lekker relaxed.

00:41:35
Ja, dank je wel.

00:41:37
Ja, graag gedaan.